Zodra de middagbries begint af te koelen en de bladeren hun groen beginnen te verliezen, weten we dat de herfst eraan komt. Terwijl het seizoen van maïsdoolhoven, donzige truien en eindeloos harken zich nestelt, kan de onvermijdelijke komst van zijn naaste metgezel niet ver achterblijven. Wat is tenslotte de herfst zonder de grote pompoen?
Een oorsprongsverhaal
Pompoenen komen oorspronkelijk uit Noord- en Midden-Amerika en zijn groeit hier naar schatting 10.000 jaar , waardoor ze een typisch 'Amerikaans' ingrediënt zijn. Ze zijn ook van nature een herfstvoedsel, op hun best gevonden in de oogstmaand van oktober. Inheemse volkeren over het hele continent bereidden ze aanvankelijk op een hartige manier, en lieten hun vlees schitteren in soepen, braadstukken en schokkerige reepjes voor de winter. Na de komst van kolonisten verspreidde de consumptie van de pompoen zich snel naar de groeiende Europese bevolking, maar de kalebas werd nog niet als bijzonder beschouwd. Het was een frequente bewoner van de meeste pantry's - vaak gegeten, maar niet echt eerbiedig.
Een ster is geboren
Pompoenen bleven tientallen jaren de onbezongen helden van de vroege Amerikaanse keuken. Ze werden op dezelfde manier bereid als andere leden van de kalebasfamilie, met weinig onderscheid - tot 1796 tenminste. Toen de New England-schrijver Amelia Simmons publiceerde? Amerikaanse keuken , het eerste kookboek in de Verenigde Staten geproduceerd door een van zijn eigen burgers, werd het vroegste recept voor pompoentaart vrijgegeven. Het recept was niet de oorzaak van massale fanfare op het moment van zijn oprichting, maar het maakte wel de weg vrij voor de geleidelijke evolutie en verheffing van zoete en hartige pompoengerechten in het landelijke noorden, waar pompoenboerderijen het vaakst werden gevonden. Tegen de tijd dat president Lincoln de vierde donderdag van november had ingesteld als Thanksgiving's officieel datum in 1789, werd de pompoen geassocieerd met premie, nostalgie en het 'onproblematische' traditionalisme van de noordelijke staten. Generaties Amerikanen die op landbouwgrond waren grootgebracht, begonnen te verlangen naar het herfstcomfort van de pompoen en de eenvoudigere tijden die het vertegenwoordigde te midden van het harde stadsleven waarnaar ze halverwege de 19e eeuw waren overgegaan. Als zowel een ingrediënt als een weergave van idealen, cementeerde de pompoen zichzelf in het Amerikaanse bewustzijn.
Toen kwam de stijging van de Ierse immigratiecijfers in de tweede helft van de 19e eeuw, een periode van massale vlucht die werd aangespoord door de aardappelhongersnood. Halloween begon gestaag in populariteit te stijgen toen de lang gekoesterde Keltische tradities van de nieuwkomers werden geïntegreerd in de jaarlijkse festiviteiten. Naast de buurtfeesten en zelfgemaakte kostuums, is de Ierse praktijk van enge gezichten in rapen snijden en aardappelen om Jack-O-Lanterns te maken, werd overgeplant op de alomtegenwoordige pompoen en werd in een mum van tijd mainstream. De innovatie zorgde ervoor dat gezinnen pompoenen kochten, niet alleen voor hun keukens, maar ook voor hun opstapjes en vensterbanken. Ze werden een subtiele herinnering, waar je ook keek, dat het inderdaad herfst was - en herfst in het nieuwe tijdperk van de pompoen, en dat nog wel.
Pompoenen zijn in veel opzichten een onmisbaar aspect van herfstfeesten geworden. Ze zitten al bijna twee eeuwen naast onze met spinnenweb bedekte deuren en bakken in onze ovens, en ze zijn al veel langer een hoofdbestanddeel van de Noord-Amerikaanse keuken dan dit land bestaat. Maar tegenwoordig is de pompoen zo krachtig geworden dat het de massaproductie heeft voortgebracht van goederen die zijn naam dragen en toch geen deel van de pompoen zelf bevatten. Het is inderdaad het fenomeen 'pompoenkruid'.
Van taart tot pick-me-up
Het concept van pompoenkruid vindt zijn oorsprong in 'pompoentaartkruid', a Marketingstrategie uit de jaren 30 die drukke huisvrouwen een efficiënte, gestroomlijnde oplossing beloofde voor het vullen van de Thanksgiving-desserttafel. Het alles-in-één mengsel, hoewel enigszins variërend in samenstelling, afhankelijk van de fabrikant, was meestal een mengsel van kaneel, nootmuskaat, gember, kruidnagel, kardemom en andere kruiden die op zichzelf sterk geassocieerd blijven met herfst en gezelligheid. Hun populariteit als medley nam echter een vlucht in 2003, toen Starbucks hun riff op de relatief nieuwe 'pumpkin spice latte' uitbracht, waardoor het drankje - en het kenmerkende smaakprofiel - in nationale favorieten veranderde.
Nu omringd door alles wat met pompoenkruid te maken heeft, van bagels tot beker noedels , sommigen van ons kunnen overweldigd worden door de pompoenobsessie van de samenleving van september tot december. Maar hoewel al deze pompoenmanie soms een beetje overdreven kan aanvoelen, heeft de eenvoudige kalebas een lange en geliefde geschiedenis van het brengen van plezier, vreugde en comfort aan wereldburgers tijdens de herfstmaanden. Soms een simpel maar gezellig pompoenstoofpot of een plak klassieke pompoentaart is alles wat je nodig hebt om je eigen herfstdagen een beetje geluk te brengen.
