Het is bijna een jaar geleden dat ik besloot om een plantaardig dieet te volgen, en er zijn meer dan een paar leermomenten geweest. Ik heb geen moment spijt van mijn keuze, maar er zijn zeker dingen die ik gaandeweg heb moeten leren. Hier is een lijst met de 10 dingen die ik wou dat ik had geweten voordat ik veganist werd.
1. Ik zou zo veel eten moeten kopen
Shelby Cohron
Ik denk dat je zou kunnen zeggen dat de supermarkt mijn tweede thuis is. Gelukkig voor mij woon ik er vlak naast. Nee, maar serieus, sinds ik een niet-bewerkt dieet met veel fruit heb aangenomen, merk ik dat ik altijd zonder bananen, selderij voor mijn selderijsap , en andere plantaardige lekkernijen.
Ik ben behoorlijk geobsedeerd door het kopen van dingen zoals Hawiian Spirulina, medjool-dadels, hennepzaden en tonnen en tonnen fruit om elke dag van te smullen. Als je veganist wordt, hoef je geen zin te hebben in alle superfoods, maar het groeit naar je toe, en het is iets dat ik veel meer ga doen.
Vegan worden kan zo economisch of zo duur zijn als je het zelf maakt, en hoewel fruit, groenten, peulvruchten, noten en zaden over het algemeen minder duur zijn dan vlees, heb je er veel meer van nodig. Je kunt jezelf onderhouden met een klein budget en vegan zijn, maar als je een stap verder wilt gaan met je gezondheid en een overvloed aan voornamelijk biologische groenten en fruit en ander gezond voedsel wilt toevoegen, kan het zeker kloppen. Onthoud dat deze levensstijl een investering op lange termijn is. Het draait allemaal om het plannen van maaltijden en om te krijgen wat je kunt.
2. Om de kritiek van mensen niet persoonlijk op te vatten
Er zullen altijd nee-zeggers zijn voor vrijwel alles wat je doet. Veganisme is geen uitzondering. Veel mensen hebben direct kritiek op je eetgewoonten nadat ze veganist zijn geworden, omdat het zo anders is dan wat ze hun hele leven kennen, en ze begrijpen je motieven niet.
Na verloop van tijd heb ik geleerd met hen te sympathiseren omdat ik op een bepaald moment in mijn leven op hun plaats was. Ik snapte echt niet waarom mensen de behoefte voelden om tegen de stroom in te gaan en culturele eetgewoonten achter zich te laten. Eerlijk gezegd dacht ik dat deze mensen 'hippies' waren die gewoon op de trendtrein reden. Wie had kunnen weten dat ik net als zij zou eindigen? Ik zeker niet.
Wat mensen tegen u zeggen over uw dieet heeft zelden iets met u te maken en is meer een projectie van hun eigen persoonlijke ongemak met het onbekende, of hun onwil om verder te kijken dan wat als 'sociaal aanvaardbaar' en 'normaal' wordt beschouwd.
wat gezondere zwarte of pinto bonen is
Het is gemakkelijk om de manier van eten van andere mensen te beoordelen en te bekritiseren, maar we moeten altijd onthouden dat iedereen zich op een andere plek op hun reis bevindt. Er kunnen redenen zijn waarvan we ons niet bewust zijn achter hun acties. Jij doet jou, en na verloop van tijd zullen anderen volgen. Of misschien niet, en dat is ook oké.
Mensen vinden het nog steeds moeilijk voor mijn eetgewoonten en om veganistisch te worden, en dat zullen ze blijven doen. Het enige dat is veranderd, is hoe ik erop reageer.
3. De beste manier om ruzie te maken, is niet om ruzie te maken
In het verlengde van mijn vorige punt, zullen veel mensen proberen uw eetgewoonten ter discussie te stellen. Veganisten hebben een beetje een reputatie omdat ze defensief zijn en hun overtuigingen bij mensen opdringen, terwijl het meestal - maar niet altijd - andersom is. Het is moeilijk om niet te pleiten voor wat je gelooft, en zelfs nu merk ik dat ik soms een beetje defensief en geïrriteerd word als mensen me proberen aan te vallen of hun kant proberen te verdedigen met verouderde wetenschap, maar het is iets dat met de tijd beter wordt.
Ik werd veganistisch vanuit een wetenschappelijk onderbouwd voedingsstandpunt, dus in het begin probeerde ik altijd iemand tegen te spreken die mijn eiwitinname of vermeende b12-tekort of bloedarmoede, enz. In twijfel zou trekken, met de nieuwste studie, statistieken, boeken en documentaires.
Alle discussies waarin ik mijn partij hartstochtelijk probeerde te verdedigen, zijn nooit goed geëindigd, zelfs niet als ik technisch 'won'. Niemand wint ooit in een ruzie omdat er altijd spanning en wrok achterblijft. Met ervaring ontdekte ik dat het het beste is om enthousiast over je manier van leven te praten, nooit neerbuigend tegenover mensen die andere diëten volgen, en vooral niet defensief.
Ik heb geleerd te lachen om alle grappenmakers en soms zelfs mezelf voor de gek te houden. Het stelt mensen op hun gemak, wetende dat je ze niet probeert te bekeren of jezelf een betweter wilt noemen. Het punt is, niemand weet echt alles. We moeten doen wat goed voor ons voelt. Soms is het het beste om het eens te zijn om het niet eens te zijn.
4. Eiwitcombinatie is een mythe
Ik was altijd geobsedeerd door ervoor te zorgen dat AL mijn maaltijden een belangrijke bron van plantaardige eiwitten, complexe koolhydraten, rauwe of gekookte groenten en een bron van vet bevatten. Ik heb veel tijd besteed aan het bedenken en samenstellen van wat ik dacht dat 'complete' maaltijden waren.
Ik was zo bang door de samenleving dat ik dacht dat ik, toen ik veganist werd, genoeg eiwitten moest binnenkrijgen en mijn vleesinname moest 'vervangen' door bonen, tofu of peulvruchten zoals linzen en kikkererwten. Ik dacht dat ik plantaardige eiwitbronnen moest combineren om een 'compleet eiwit' te krijgen. (Leuk feitje: ik was een proteïne-aholic voordat ik veganist werd.) Maar al dat obsessieve gepraat over macro's en het tellen van grammen proteïne, koolhydraten en vet eiste ook zijn tol op mijn maaltijdplanning.
Deze mythe gaat terug tot een boek uit 1971 met de titel 'Dieet voor een kleine planeet door Frances Moore Lappé ', dat probeerde een einde te maken aan de honger in de wereld door een vegetarisch dieet te promoten. Deze overtuiging dat je niet alle essentiële aminozuren in voldoende hoeveelheden kunt krijgen in plantaardige diëten zonder dat alle 'voedselgroepen' tegelijkertijd aanwezig zijn, is grondig ontkracht, en Lappé trok de verklaring zelfs terug in latere edities van haar boek
Op een veganistisch voedingsseminarie stopte een rauwe veganistische spreker 2.500 calorieën komkommer in een caloriecalculator en eindigde met ongeveer 80 g eiwit (meer dan de gemiddelde persoon zelfs nodig heeft). Verrassing, verrassing. Dit laat zien dat je geen specifiek voedsel nodig hebt om alle benodigde eiwitten en aminozuren te verkrijgen.
Het is natuurlijk onrealistisch om je caloriedoelen te bereiken met alleen komkommer, omdat je het per vat zou moeten eten, maar het werd gedaan om te laten zien dat zelfs voedsel met een lage energiedichtheid, als het in voldoende grote hoeveelheden wordt gegeten, meer dan genoeg kan leveren. eiwit.
De waarheid is, alles heeft proteïne , hoewel sommige dingen meer zijn dan andere. Eet voldoende calorieën en jij zullen krijg voldoende eiwitten en alle voedingsstoffen die je nodig hebt om te gedijen. Je hoeft je hersenen niet uit te branden om oneindige voedselcombinaties te bedenken (hoewel het cool is als je dat wilt) om al je 'macro's' te krijgen.
5. Alleen omdat het veganistisch is, wil nog niet zeggen dat het gezond is
Katherine Baker
Het is gemakkelijk om aan te nemen dat alles met het label 'veganistisch' automatisch gezond is. Aardappelchips (sommige, omdat er merken zijn die melkpoeder toevoegen), frites, Oreo's en frisdranken zijn allemaal veganistisch, om maar een paar van de lange lijst met stiekem veganistisch voedsel Maar dat maakt ze nog niet gezondheidsbevorderend voedsel. Het betekent gewoon dat ze geen dierlijke producten hebben. Ze hebben nog steeds geraffineerde suiker, vulstoffen, een hoog vetgehalte en worden zwaar verwerkt.
Vrijwel alles waar ik als niet-veganist van genoot, is nu te vinden in de veganistische versie, wat zeker verleidelijk is. Het punt is dat hoewel deze vleesvervangers, veganistische donuts en veganistische ijsjes zeker een meer ethische keuze zijn, men gelooft dat ze gezonder zijn dan hun niet-veganistische tegenhangers, wat niet altijd het geval is. Deze voedingsmiddelen worden nog steeds verwerkt en hebben meestal lange ingrediëntenlijsten, samen met veel kunstmatige toevoegingen, wat niet ideaal is.
hoe te weten of druiven slecht zijn
Veganistisch junkfood is net zo dik als conventioneel junkfood, maar het bevat geen cholesterol of dierlijke transvetten, waardoor het een iets (maar niet veel) betere optie is. Wat veganistische bewerkte voedingsmiddelen zijn, zijn uitstekende overgangsvoedingen, en het is zeker OK om ze af en toe te eten, maar in grote hoeveelheden maken ze niet langer deel uit van een goed uitgebalanceerd, gezond plantaardig dieet.
Dat wil niet zeggen dat degenen die veganistisch verpakt voedsel in hun dagelijks leven opnemen, op het verkeerde pad zijn, maar vanaf het begin heb ik besloten dat ik mijn dieet zo natuurlijk, onbewerkt en gezond mogelijk zou maken. Af en toe een bevroren veganistische pizza is echter altijd welkom.
6. Dat ik in mijn keuken zou wonen
Sarah Silbiger
Ik wist dat ik door anders te eten dan de rest van mijn gezin wat extra tijd zou besteden aan koken en het bereiden van maaltijden. Jongen had ik het mis. Ik had niet verwacht dat ik in mijn keuken zou zijn wat 24/7 voelt. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het geweldig, maar het kan vermoeiend en tijdrovend zijn.
Je maakt ook een grote puinhoop van deze levensstijl. Gewoon echt zijn. Ontelbare stukjes fruit en groenten en meerdere ingrediënten vullen constant mijn aanrechtruimte en putten het geduld van mijn moeder uit (sorry, mam).
Niets is natuurlijk zo eenvoudig als het openen van een doos met mac 'n cheese en het volgen van de instructies, die de doos in feite als uw enige afval achterlaat. Maar ik herinner mezelf eraan dat dit een investering is in mijn gezondheid en dat ik me op de lange termijn concentreer.
Ik heb geleerd dat deze levensstijl toewijding en toewijding vereist. Het kan soms vermoeiend worden, al het eten klaarmaken, eten kopen en het opruimen. Het creëren van heerlijke, gevarieerde en goed gemaakte maaltijden heeft zijn prijs. Maar het is het waard. Ik bedoel, kijk naar de loempia's die ik een tijdje geleden heb gemaakt. *hart ogen*
7. Dat ik geobsedeerd zou raken door voedsel
De foodie-modus staat 24/7 aan en het lijkt erop dat sinds ik vegan ben geworden, scrollen door Instagram voor voedselinspanningen en het bekijken van andere veganistische gezondheidsaccounts onderdeel is geworden van mijn dagelijkse leven. Het is geweldig om de kans te krijgen om contact te maken met mensen op dezelfde reis als jij, maar het kan een beetje uit de hand lopen als je het toelaat.
Ook merk ik dat ik nadenk over wat ik ga eten altijd Soms lijkt het alsof mijn hele leven om eten draait, en ik moet mezelf in het huidige moment houden en een pauze nemen van de mentale voedselbereiding die in mijn hoofd gaande is. Het kan erg uitputtend zijn, daarom is het handig om maaltijden te vereenvoudigen en ideeën op te schrijven, zodat ze niet de hele dag door mijn hoofd draaien.
8. U moet zich altijd van tevoren voorbereiden
Christin Urso
wat gebeurt er als je koekjesdeeg in de magnetron zet
Sinds ik veganist ben geworden, heb ik ontdekt dat helaas niet alle plaatsen veganistische opties hebben. Niet-veganistische restaurants hebben meestal een goede salade of fatsoenlijke plantaardige maaltijden, maar ze kunnen soms in olie worden gedrenkt en andere toevoegingen hebben. Het is het beste om menu's van tevoren te onderzoeken om te weten of u moet eten voordat u uitgaat.
Dit geldt ook voor bijeenkomsten en reünies. Snackopties komen meestal neer op kaas en crackers, vleeswaren, snoep en frites en met zuivel gevulde dipsauzen. Ik heb gemerkt dat het dragen van mijn eigen krachtige snacks me ervan weerhoudt honger te lijden of toe te geven aan verleiding. Een zak zoete dadels, druiven, bessen of welk fruit dan ook naar keuze is een uitstekende optie om ongezonde trek in bedwang te houden.
Er is altijd af en toe een groenteschotel met hummus of olievrije noten en zaden, maar voor het geval dat niet het geval is, is het het beste om voorbereid te zijn. Af en toe toegeven is echter geen slechte zaak en het is niet iets om jezelf voor te slaan. U kunt het morgen altijd beter doen en weer op het goede spoor komen.
9. Wat voor anderen werkt, werkt niet per se voor mij
Het is zo gemakkelijk om te zien wat veganistische bloggers op Instagram doen en om precies hetzelfde te doen als zij. Je ziet misschien iemand twee grote stapels veganistische eiwitpannenkoekjes eten, maar wat er gebeurt, is dat die persoon misschien aan het trainen is voor een grote race en moet tanken. Tenzij je een topsporter bent, is dat soort eten niet echt nodig.
Ik probeerde de laatste trends op Insta te volgen en merkte dat ik soms wat aankwam en zelfs last had van laagwaardige bijnier vermoeidheid voor pogingen om met tussenpozen te vasten en het advies op te volgen van mensen die zeiden dat ze maar drie maaltijden per dag mochten eten (rampzalig voor de bijnieren, ik herstelde door door deze tips te volgen
Er zijn zoveel trends en rages die er zijn dat het het beste is om te leren luisteren naar je lichaam, te studeren en je te laten informeren over veganistische voeding door middel van boeken, documentaires, artikelen en zelfs certificeringen en scholing. U kunt ook professionele hulp zoeken en een voedingsdeskundige of diëtist een persoonlijk eetplan laten opstellen om ervoor te zorgen dat u in al uw voedingsbehoeften en suppletie voorziet.
10. Dat het mijn leven zou veranderen (ten goede!)
Het was zo'n geweldige reis van zelfontdekking en veel meer levensveranderend dan ik had verwacht. Ik voel me een heel ander persoon, en de manier waarop ik naar de wereld kijk - hoe cliché ik ook klink - is definitief veranderd. Deze medelevende manier van eten, en mezelf elke dag van brandstof voorzien met de medicijnen van de natuur, heeft me als niets anders met mijn lichaam verbonden. Het is een echte spirituele ervaring.
Ik heb de kleine dingen in het leven leren waarderen, en ik heb me gerealiseerd dat er meer in het leven is dan onmiddellijke bevrediging. Tijdens het eten van die cheesecake 'zal me niet doden' (zoals mensen me graag vertellen) is het meer dan dat alleen. Ik heb geleerd over wilskracht en het respecteren en eren van mijn lichaam en alles wat de natuur heeft gecreëerd. Ik heb geleerd om mezelf niet boven andere mensen te plaatsen voor wat ik weet en in mijn leven in praktijk te brengen, en om alle mensen en manieren van eten te respecteren.
Liam Hemsworth, een van de mensen in de groeiende lijst van beroemde veganisten , vat heel goed samen hoe het is om veganistisch te worden: 'Ik voel me alleen maar positief, mentaal en fysiek. Ik hou ervan. Ik heb het gevoel dat het ook een soort domino-effect heeft op de rest van mijn leven. ' Ik ben het er niet meer mee eens.
Julia Gilman
Tot dusverre, tijdens mijn jaar dat ik vegan werd, vond ik het geheel vrij gemakkelijk om geen dieren of dierlijke producten te eten, maar ik had niet verwacht dat het sociale aspect van dit alles zo ingewikkeld zou zijn.
Mensen noemen je misschien 'saai', 'beperkend', 'extreem' of ronduit gek. Het gaat erom dat u, ongeacht welk dieet u volgt, u voelt mooi zo over het. Vegan worden betekent niet dat je je bij iemand verontschuldigt. Als je ervoor kiest om jezelf te voeden met dierproefvrij, gezondheidsbevorderend voedsel, zou je buitengewoon gelukkig en voldaan moeten worden, en dat is wat telt. Ik had nooit gedacht dat ik zou kunnen genieten van een leven vrij van mijn levenslange allergieën en meerdere gezondheidsproblemen, maar hier ben ik! Het beste uit het leven halen.
Als je leert om niet terug te vechten en je te concentreren op jezelf en waar je goed voor voelt uw lichaam, vind je een enorm gevoel van vrede voor jezelf en anderen.
Veganisme omarmen is meer dan wat je niet kunt eten, het gaat om alle de verscheidenheid aan dingen die je nog nooit eerder hebt geprobeerd, die zowel heerlijk als goed voor je zijn. Natuurlijk zul je wat meer tijd en misschien zelfs wat geld moeten investeren, maar als je toegewijd bent, kom je er prima doorheen. Je doet geweldige dingen voor je gezondheid, helpt de planeet en draagt niet bij aan dierenleed. Het is een win-win als je het mij vraagt.
