Ik ben gewend aan vers geperst sinaasappelsap in de ochtend, papaja en ananas, goedkope koffie en diner om 20.00 uur. En in plaats van bosbessen, taart Elizabeth druiven, die zo groot zijn als een knikker. Maar in de VS zijn, gaat over gigantische bosbessen. Het gaat over glanzend rode aardbeien die in de koelkast hun kleur niet verliezen. Het gaat over het zien van gangpaden met 15 soorten plantaardige melk (zoals, ik wist niet dat erwtenmelk bestond). Dus ik zal je de verschillen laten zien tussen hoe Colombianen en Amerikanen koken en eten.
de versheid
Ik ben zeker niet gewend aan de kieskeurige eters in Amerika. Ik ben zelf kieskeurig in die zin dat ik van vers en biologisch voedsel houd. Maar mensen zien klagen omdat tomaten niet perfect rond en scherp waren, is een beetje gek. Dat is gedeeltelijk waarom voedselverspilling zo'n belangrijk probleem is rond Atlanta. Ik ben verliefd op die opvallende worteltjes die tot in de perfectie zijn gekweekt, maar hey, ik vind het ook niet erg om wat liefde te geven aan lelijke worteltjes als ik aan het koken ben.
Het eten zelf
wat kun je eten met pindakaas
Laten we beginnen met koffie. Colombiaanse koffie is bitter en aromatisch. Het heeft een complex smaakprofiel. Hier is koffie meer voor esthetiek dan voor brandstof, maar er is goede koffie als je ernaar zoekt. Je kunt niet fout gaan als je zwarte koffie bestelt bij Starbucks of een medium branding drinkt bij een lokale brouwerij als het fairtrade is en geïmporteerd wordt uit Colombia of Costa Rica.
Als je op zoek bent naar Colombiaanse ingrediënten voor je huisbereidingen, ga dan naar Stadsboerenmarkt op het Noordoostplein. Het is een viering van de Latijns-Amerikaanse cultuur, waar je verschillende soorten bakbananen, kumquats voor kunt vinden schommel, cassave, grote mais, arepas en zelfs Ajiaco, onze typische romige aardappelsoep. Ik kocht de Ajiaco in een diepvriesverpakking, die wordt geleverd met alle melange van ingrediënten om een stevige soep te maken als ik heimwee heb.
De prijzen
Op sommige plaatsen krijg je veel waar voor je geld. Sommige anderen niet. Het prijs-kwantiteitsaspect van eten in Atlanta is enigszins schokkend, vooral als je ziet hoe duur supermarkten zijn in vergelijking met mijn gebruikelijke boodschappen thuis. Dit is de deal. Vanaf nu heb je 5.000 COP nodig om één USD te kopen. Toen ik als kind naar de Verenigde Staten kwam, stond de valutawissel op 2: 1. Nu is het 5:1.
In een notendop betekent dit dat de kosten van levensonderhoud in de VS vijf keer hoger zijn dan in Bogotá. Een gemiddelde lunch in het centrum van de stad thuis zou me bijvoorbeeld gemiddeld 4 USD hebben gekost. Een chique lunch kan 10 USD zijn. En de chicste restaurants hebben prijzen van 20 USD. Ik weet het, maak je berekeningen. Dit verschil is moeilijk in perspectief te plaatsen
De ingrediënten
Pop-Tarts voor het ontbijt wie? (Dat was ik op een toon van ongeloof toen ik een paar weken geleden ging backpacken). Gezondheid is een uitdaging wanneer toegevoegde suikers in de wolken zijn. Mueslirepen bevatten tot 15 gram toegevoegde suikers. En het ergste? Ze zijn prachtig, onberispelijk verpakt op een manier die ons naïeve consumenten aanspreekt als 'gezond'. Verpakte voedselproducten zijn gevuld met conserveermiddelen en smaakstoffen waar ik een beetje bang voor ben. Maar dat is prima, mensen houden van ze, en het is wat ze weten Voor mij is het verschil met wat ik thuis zie schokkend.
Internationale keuken
Atlanta heeft een verrassende verscheidenheid aan restaurants van over de hele wereld. Voor Indiaas eten heb ik het geprobeerd? Botiwalla en NaanStop . Ik heb de garnalen en grits geprobeerd van? Voedselwinkel voor de Creoolse keuken. Desta Ethiopische keuken heeft nu twee plekken, waarvan één om de hoek van Emory Village. Het Thaise eten is hier ook goed, maar erg pittig, en de plaatsen waar ik tot nu toe ben geweest, hebben niet de beste sfeer.
Italiaanse restaurants in Atlanta zijn ongelooflijk. Ik zeg dit omdat ik naar Witte Stier voor een diner dat ik nooit zal vergeten. Kleine Rey in Piemonte heeft goede taco's en een geweldige sfeer, en Taqueria met rode paprika is beter voor uw budget, misschien voor een koele informele lunch met vrienden. Ik zou niet zeggen dat Chipotle de meest Mexicaanse is, maar het werkt voor weekdagen. Ik moet de beste vondsten van Ponce nog proberen, maar ik weet dat er potentieel is.
In een notendop, het was een hele ervaring om de mix van Amerikaanse identiteiten via voedsel te ontdekken. Het zal even duren voordat ik mijn go-to's heb ontdekt en een balans heb gevonden waardoor het voelt als mijn thuis weg van huis. In de tussentijd laat ik ons allemaal met de taak om goede Colombiaanse restaurants te vinden!
