Een controverse over granen
Ongeacht of je affiniteit met granen een voedzaam ontbijt met Strawberry Special-K is, of een middernacht verlangen naar Peanut Butter Captain Crunch, granen zijn een klassiek voedingsmiddel in onze cultuur, geliefd en gekoesterd door vrijwel alle (normale) mensen. Dit artikel is echter niet noodzakelijkerwijs een argument over de klassieke ontbijt- / late-night snack die we kennen en waar we van houden, maar de specifieke wetenschap van de bereiding ervan, die de kwaliteit van onze geliefde go-to bepaalt. Het is mij recentelijk opgevallen dat er sterke meningen naar boven komen over wanneer het juiste moment is om melk in een kom ontbijtgranen te gieten. Degenen met de meest onvermurwbare mening lijken echter allemaal aan dezelfde kant van deze kwestie te staan. Mijn rede is hier niet om de tendensen van deze hardnekkige meerderheid te kleineren, maar om deze alliantie van mensen te helpen de gevolgen in te zien van hun betwistbare en twijfelachtige acties die zo'n graancontroverse veroorzaken.
Velen zeggen dat de enige logische en 'normale' manier om een kom ontbijtgranen in te schenken, is door het graan er eerst in te doen. De selectie van mensen die dit beweren, heeft een sterke afkeer van iedereen die de mening van de meerderheid niet ziet. Deze ongeschoolde massa mensen die op een sekte-achtige manier overeind komt, noem ik 'Cereal Killers', niet alleen vanwege hun onvermogen om de juiste verhouding tussen crunch en melk te begrijpen, maar ook vanwege het gebrek aan intentie om nog beter te leren wat verslechtert van het doel van het ontbijtgerelateerde deel van de mensheid. Mensen van dit soort zijn niet in staat om te doorgronden wat ze missen, en wij die beter weten, kunnen hen niet de schuld geven van hun onjuiste ontbijtgranenetiquette. Op een enquête die ik onlangs heb gehouden, van de 30 mensen, was 95% het ermee eens dat de juiste manier om ontbijtgranen te eten was om de melk pas in de kom te gieten nadat het graan er al in was gedaan.
De complicatie van deze onjuiste norm is dat zodra de melk in de kom zit, het onderste deel van het graan onmiddellijk begint met het absorptieproces. Met andere woorden, de hoeveelheid tijd die het duurt voordat granen zijn heerlijke knapperigheid verliezen door de toename van het vochtgehalte. Dit gebeurt ongeacht of u het graan als eerste doet of niet, en ja, de tijd dat het graan in melk zit, is precies hetzelfde. Het verschil is dat wanneer je melk in de kom giet die al met ontbijtgranen is gevuld, het dit proces niet alleen op de bodem van de kom begint, maar dit proces ook initieert voor het graan bovenop waar de melk werd gegoten, waardoor het graan overblijft. zelfs op de top van de kom doorweekt en verzadigd tegen de tijd dat je het eet. Toen ik mijn vader het idee presenteerde dat ontbijtgranen als eerste in de kom worden gedaan, was zijn reactie een smet van Italiaanse vloekwoorden, gevolgd door een gedetailleerde uitleg van hoe verergerd hij wordt als een paar van zijn Frosted Flakes zijwaarts gericht zijn en ervoor zorgen dat melk spatten in zijn gezicht alsof hij op een boomstammengoot zit als hij de melk over hen heen giet. Mijn koppige, oude schoolvader bedankte me later voor het veranderen van de manier waarop hij zijn kom cornflakes maakt.
Om dit probleem op te lossen, hebben een paar zeer intelligente graanliefhebbers, zoals ik, grondig genoeg over dit probleem nagedacht om een eenvoudige en juiste oplossing te vinden. Wij zijn een groep individuen die proactief buiten de kaders (van granen) denken om niet alleen de maatschappelijke problemen van de wereld op te lossen, maar ook om anderen op te voeden die niet de gave van kinderlijke nieuwsgierigheid hebben gekregen die hen in staat stelt te volharden. het vallen en opstaan van een probleem om een betere oplossing te vinden. Deze kleine groep van slechts 5% van de mensen stopte op een dag en besloot tegen de normen van de samenleving in te gaan en op te komen voor hun door God gegeven recht op een perfecte verhouding tussen crunch en vloeistof in hun kom met ontbijtgranen.
We zijn tenminste niet deze man:
De wetenschap van deze perfecte kom, begint met het eerst je melk erin doen, naar hoeveel je maar wilt. Hoewel dit wordt beargumenteerd door tegenstanders die eerst op de melk staan, is dit een adequate manier om precies af te meten hoeveel melk je weet dat je nodig zult hebben, en het bespaart je de verspilling van het weggooien van een halve kom met vreemd verkleurde, oud ruikende, overgebleven graanmelk. . Koeien over de hele wereld uiten lovende woorden tegen ons buiten de kaders. Melk is niet alleen een economisch en ecologisch voordeel, het verhoogt ook de smaak van uw ontbijtgranen, waardoor u een smaakbeleving van hogere kwaliteit krijgt. Wanneer de melk over het graan wordt gegoten, doet het twee dingen. Het begint met de verzadiging van de melk bovenop, waarvan we eerder hebben opgemerkt dat het de hele kom drassig maakt voordat je de kans krijgt om te genieten van de knapperigheid van het graan, maar dit zet ook een ander proces in gang dat door je maaltijd bederft. Zodra de melk de kom met ontbijtgranen begint te verzadigen, waardoor het zijn vorm en dichtheid verliest, begint het de melk te verdrijven die de stukjes ontbijtgranen niet langer kunnen vasthouden. De melk die het verdrijft, heeft een grote hoeveelheid van de smaak van de stukjes gedrenkt. granen remmen, en wordt nu teruggegooid in het melkgedeelte van de kom. Ongeacht de ontbijtgerelateerde ideologie, Cereal Killer of Outside the Box-er, wie drinkt eigenlijk de melk die overblijft van de cornflakes? Iets waarvan ik zeker weet dat beide aspecten het eens kunnen zijn, niemand.
Laten we nu eens kijken naar de voordelen van het niet overgieten van de melk. Melk die voorafgaand aan het graan in de kom wordt gedaan, creëert een exclusieve ruimte die volledig droog blijft tussen het oppervlak van de melk en het oppervlak van het graan. Deze zone is het aangewezen gebied dat een volledig knapperige en smaakvolle kom met ontbijtgranen mogelijk maakt, en kan alleen worden bereikt als er melk in de kom zit voorafgaand aan het graan. De methode om het graan te eten, is om op de bodem te beginnen, eerst het graan te eten dat al in de melk zit, terwijl het nog steeds het heerlijke knapperigheid ervan remt. Hierdoor kan ontbijtgranen een precieze crunch tot vloeibaar rantsoen weerstaan door de hele kom terwijl je het eet. Zodra het graan dat ooit op de bovenkant van de kom lag de bodem bereikt, heeft het niet lang genoeg in de melk gezeten om verzadigd en drassig genoeg te zijn om zijn smaak en knapperigheid te verliezen. Aan het uiteinde van je kom zit nu weinig tot geen gruwelijk gearomatiseerde melk om in de afvoer te verspillen of te puffen terwijl je tegelijkertijd in je neus knijpt.
#Akkoord
In een wereld waarin we omringd zijn door tegenstrijdige moraal, zouden we allemaal een consensus moeten kunnen bereiken over de manier om op een efficiënte manier granen te maken. Het onaanvaardbare deel van de bevolking zal dit lezen en het advies dat hun wordt gegeven negeren, en genoegen nemen met saai smakende kommen van doorweekte teleurstelling vanwege hun onoverwinnelijke meningen. Degenen die de verandering accepteren met een onbevangen daad van verzet tegen de normale ontbijtnormen van de samenleving, zullen een veel aangenamere ontbijtervaring doorstaan. Als je de procedure voor het maken van granen verandert, zul je je ogen openen voor hoe luda-knapperig het is om de cornflakes als eerste te doen en dit dilemma voor eens en altijd oplossen. Als voorstander van pro-crunch-kommen met ontbijtgranen, is het mijn taak om je te begeleiden in Life en Cheerio's ochtends met een geproportioneerde kom van je favoriete ontbijt. Disclaimer: Rice Krispie's zijn NIET in dit argument opgenomen vanwege het feit dat het ontbreken van de smaak van deze graansoort afhangt van de nostalgische klik, craquelé en pop die specifiek optreedt wanneer de Krispies in melk worden overgoten.
En als al het andere faalt en er geen vrede meer is over deze kwestie, is er een sprankje hoop voor de toekomst van ons allemaal:
