Heb je ooit het gevoel gehad dat het niet lukte om volwassen te worden? Door je feed scrollen, jankend, ervan overtuigd dat iedereen met wie je naar de middelbare school ging al getrouwd is, in een coole stad woont, een echte chique baan heeft enbezit volwassen dingenzoals stofzuigers en vaatwassers? En je zit gewoon broekloos in je bed, vrijgezel als een dollarbiljet, en worstelt om je te veroorloven uw afhaalgewoonte en Netflix-lidmaatschap, ervan overtuigd dat je voorbestemd bent om een mislukkeling te worden die een gekke huisdiermens wordt? Nou, laat me dit zeggen: ik voel je. Ik heb je hard gevoeld. Maar laten we een minuutje achteruit gaan en dit samen doornemen.
Na 4 zalige jaren van het nastreven van een psychiatrische opleiding / pre-med-ding bij NYU , en door dat jonge en fantastische 20-jarige leven in NYC te leiden, studeerde ik af in 2014 en voelde ik me op de top van de wereld. Je weet tenslotte wat ze zeggen over NYC, als je het daar kunt halen, kun je het overal maken, toch? Ahh, wat een hoge tijd was dat.
Foto door Katherine Baker
Flits een paar maanden vooruit, en ik zit op de bank van mijn moeder in een buitenwijk van Wisconsin en snik opnieuw mijn hete rommel in mijn joggingbroek, want ondanks het versturen van zo'n 10 miljoen sollicitaties, kon ik geen baan krijgen.
'Wat is er in godsnaam met mij aan de hand?'Ik bleef maar denken. Ik heb keihard gewerkt in undergrad. Ik had zelfs eenreputatie om 24/7 in de bibliotheek te zijn(#bobst). Ik studeerde cum laude af aan NYU, triple minored, deed onderzoek en extracurriculars en toch ... #fail.
geweldige noordelijke bonen versus witte bruine bonen
Ik begon mezelf echt op mijn kop te krijgen. Ontmoedigd vroeg ik me af of ik wel geschikt was voor de 'echte wereld', en bracht een ongezonde hoeveelheid tijd door met nostalgisch fantaseren over een of andere manier om terug te keren naar de undergrad.
Uiteindelijk (ongeveer 4 maanden later) vond ik een baan als gedragstherapeut. En hoewel het een geweldige baan is en iets dat ik nog steeds respecteer en bewonder, was het gewoon niet voor mij. Ik voelde me ellendig - moe, gestrest en altijd emotioneel. Ik vroeg me af of ik ooit gelukkig of succesvol zou zijn in het volwassen worden.
Foto door Delissa Handoko
Op een dag, na een bijzonder stressvolle zaterdagochtend op het werk, was ik aan het huilen en verdrietig en had ik een medelijdenfeestje in mijn auto toen ik besloot dat ik naar Handelaar Joe's Boodschappen doen was altijd een onhandig ontspannende hobby van mij geweest en TJ's was altijd een fijne plek voor mij. Dus ging ik weg, om mezelf te trakteren op een glorieuze shoppingtrip in het land van gratis monsters en hibiscusbloemen.
hotels met zwembadbars in florida
Bij het afrekenen vroeg mijn kassier (en toekomstige manager) me hoe mijn dag was. Ik vertelde haar dat ik een slechte ochtend had op het werk en dat ik mijn baan zat was. Ik zei toen: 'Ik zou hier moeten werken, deze plek lijkt me zo leuk!'
Kort daarna heb ik me daadwerkelijk aangemeld. En voordat ik het wist, had ik mijn baan als therapeut opgezegd en maakte ik me op voor mijn eerste dag bij Trader Joe's.
Maar toen kroop de twijfel aan mezelf weer in mijn achterhoofd en dacht ik: 'Oh mijn god. Ik ben een 24-jarige afgestudeerd aan de universiteit en ik werk in een kruidenierswinkel, terwijl al mijn vrienden banen hebben in financiën en techniek of op de medische school? Ik ben echt slecht in het leven. '
hoe je een vlek uit een witte spijkerbroek haalt
Foto door Katherine Baker
Ik zou liegen als ik zei dat ik bijna niet naar mijn eerste werkdag ging. Gelukkig zette ik mijn aarzelingen opzij en begon ik met trainen. En langzaam maar zeker begon ik van mijn werk te houden. Ik ga niet in op details over de geneugten van het stapelen van bananen of de voldoening die gepaard gaat met het passen van al iemands boodschappen in één zak (zoals een epische Tetris-overwinning), maar voordat ik het wist, was ik zo blij.
'Wacht, Katherine, vind je je werk leuk vroeg mijn zus op een avond toen ik bij haar kwam eten nadat ik niet op het werk was. Ik pauzeerde even, dacht goed na en antwoordde: 'Ik denk van wel!'
Dit was enorm. Ik had in mijn hele leven nog nooit een betaalde baan gehad die ik leuk vond. Opeens drong het tot me door dat ik jarenlang behoorlijk wat klusjes en liefhebber klinkende klussen had gedaan, maar ik had er eigenlijk nooit een gehad die ik leuk vond.
Voor het eerst in mijn leven vond ik het niet erg om naar mijn werk te gaan. Sterker nog, ik was op mijn werk meestal in een betere bui dan op mijn werk.ik was gelukkignooit gestrest raken, en het had mijn kijk op het leven totaal veranderd.
Foto door Sean Koetting
Stressvrij zijn stond me goed! Ik had weer ambities! Ik geloofde weer in mezelf! Ik had een baan waar ik blij van werd, genoot van het gezelschap van mijn collega's en leerde klanten persoonlijk kennen, en ik voelde me mega-tevreden toen ik hun dag beter kon maken met kleine gebaren zoals hen een bos bloemen geven of gewoon luisterend naar een zware dag.
Nee, ik genas geen kanker of won niet op Wall Street. Ik droeg een hoodie en een spijkerbroek naar het werk en drukte een prikklok in terwijl de meeste van mijn vrienden mooie zakelijke kleding en salarissen hadden, maar opeens was ik niet meer jaloers op iemands leven. Ik werkte voor een bedrijf met waarden waarin ik geloofde met geweldige mensen, en ik kon zowel op als buiten de klok van mijn leven genieten. Ik was er zo in geïnteresseerd.
hoeveel licks kost het tootsie pop
Een groot doorbraakpunt kwam ongeveer 2 maanden in de carrière van mijn Trader Joe toen ik een fulltime, betaalde baan kreeg aangeboden bij een dokterspraktijk als kantoorassistent. Ik had maanden eerder gesolliciteerd en geïnterviewd, en hier was het: een sjiek klinkende baan die er zo chic zou uitzien op een sollicitatie op een medische school, en toen ik de vacature hoorde, voelde ik me even in conflict.
En toen raakte het me - waarom zou ik in vredesnaam iets ruilen dat me gelukkig maakte voor iets dat ik eigenlijk niet wilde doen? Ik ging verder met het afwijzen en zei: 'Ik heb een andere baan gevonden waar ik best tevreden mee ben.'
Foto door Rachel Berkowitz
kan je ijskoffie maken met een keurig
Maar deze les was niet specifiek voor Trader Joe - het was iets groters. Ik realiseerde me dat ik dingen moet najagen die belangrijk voor me zijn, dingen waar ik een passie voor heb. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik niet naar de medische school wilde gaan, en dat ik voeding en voedingswetenschap wilde nastreven (waar ik nu aan werk), en ik denk graag dat het werken bij Trader Joe's me heeft geholpen om het licht en de waarde te zien in het doen van dingen die je leuk vindt.
Omdat tenslotte niemand altijd van zijn baan houdt, maar met alle druk van de wereld om een megasuccesvolle carrière te hebben of 4 afgestudeerde diploma's en 3 schattige kinderen voor de leeftijd van 30, is het super gemakkelijk om jezelf uit het oog te verliezen , uw passies en wat u gelukkig maakt.
Ik denk dat wat ik bedoel is dat ik mezelf vond terwijl ik vloeren dweilde, hummusmonsters bereidde en potten koekjesboter op de plank zette. Ik herinnerde me wie ik was, kwam in contact met wat er wilde in het leven en leerde hoe belangrijk het is om je dromen te volgen - of op zijn minst de dingen in het leven te vinden die je gelukkig maken en ze onbeschaamd na te jagen.
Bovendien heb ik geleerd dat het absoluut geen schande is om in een supermarkt of waar dan ook te werken - zolang je je maar goed voelt. Je moet het gewoon doen, je voelt me?
Foto door Becky Hughes
Dus als u zich ooit somber voelt, of alsof u een volwassen mislukking bent, moedig ik u aan om iets te doen dat u vreugde schenkt - of het nu gaat om een wandeling met uw hond of koekjes bakken of solliciteren naar je droombaan als je een hekel hebt aan je dagelijkse baan. Volg je ambities, kom in contact met dingen die je passies doen ontbranden en zoek ze op. Ik geloof in jou. En hey, als al het andere faalt, is instant geluk slechts een lepel koekjesboter weg. En als je nog meer redenen wilt weten waarom ik van Trader Joe's hou, bekijk dit artikel
