'We hebben gisteren dit aanrecht geplaatst, wil je even gaan zitten?' zegt Ben Latham, algemeen directeur / directeur bedrijfsvoering van Morris Truck , die me begroet met een glimlach en een stevige handdruk bij de pas geopende winkelpui voor de truck, Morris Sandwich Shop in Crown Heights, Brooklyn. De winkel is klein - bijna niet te onderscheiden van de andere etalages op Lincoln Place, maar als je eenmaal binnen bent, straalt zijn charme door.
Nauwelijks groter dan een inloopkast, met slechts een paar krukken en de nieuwe toonbank om aan te zitten en te eten, voelt de winkel zelfs met maar een paar klanten binnen druk aan. Smooth jazz speelt op de achtergrond terwijl Ben vertelt over hoe hij de weg naar de Morris Truck vond, het proces en de uitdagingen van het starten van een foodtruck en plannen voor de nieuwe fysieke winkel.
Lepel: Wat is je achtergrond met eten?
Ben: Ik ben opgegroeid aan de oostkant van Long Island en mijn eerste baan was kranten vouwen bij een delicatessenwinkel, en uiteindelijk ben ik daar overheen gegaan naar het maken van sandwiches en later naar een soort short-order kok. Het was een heel bescheiden begin, maar het maakte me enthousiast omdat ik de hele dag bezig was met het maken van eten voor mensen.
Lepel : Maar je droomde er niet van om chef-kok te worden of zo?
Ben: Eten was iets waarvan ik wist dat ik er altijd gepassioneerd over zou zijn, waar ik altijd op terug kon komen. Dus toen ik naar New York verhuisde nadat ik in 2011 was afgestudeerd aan Bates College, precies rond de tijd dat de truck begon, was ik de eerste aanwerving. Ik dacht dat ik dit een tijdje zou doen en dan iets anders zou zoeken, maar ik werd een beetje verliefd en hier ben ik dan.
Lepel: Hoe ben je precies aangenomen bij de Morris Truck?
Ben: Craigslist. En ik ben net begonnen met het snijden van groenten op de vrachtwagen als kok.
Foto door Katherine Hunold
Lepel: Wat doe je nu als ‘Director of Operations?’
Ben: Op dit moment vrijwel alles, van afwassen tot menuplanning en -uitvoering en het aannemen van nieuw personeel, het trainen van personeel, al onze inkoop en ontvangst van eten, veel van onze evenementencoördinatie en zo ... voor het grootste deel: noem maar op, ik doe het het.
Lepel: Denk je dat je dit over 10 jaar nog steeds zult doen?
Ben: Ik weet het niet. Het hangt er echt van af waar we mee naartoe gaan. We hebben zeker enkele plannen om uit te breiden en dat vind ik echt geweldig.
Lepel: Wat komt er kijken bij het openen van een foodtruck: logistiek, legaal etc.?
Ben: Voor de truck zelf zal vrijwel elke truck het doen. Er zijn veel vrachtwagens die oude foodtrucks zijn die je kunt kopen. We kochten een rijstwagen die helemaal leeg was, zodat we hem zo konden uitrusten dat hij precies aan onze behoeften zou voldoen. Als je eenmaal je truck hebt, zijn er plaatsen waar je hem kunt bouwen. Dat hele proces kan enkele weken tot zes maanden duren, afhankelijk van de vraag.
Lepel: Dus je hebt je truck. Wat is het volgende?
Ben: De grootste stap is het vinden van iemand wiens vergunning u kunt kopen. Het is erg moeilijk, of in ons geval bijna onmogelijk om een nieuwe te krijgen - ik denk dat ze misschien een tiental nieuwe vergunningen voor foodtrucks per jaar uitgeven. Als je eenmaal de vergunning hebt, is het vinden van een goede plek voor de truck de volgende stap.
Lepel: Waar was dat voor jou?
Ben: Park Slope, en uiteindelijk DUMBO daarna, wat geweldig was, want er is niet veel eten, er zijn veel nieuwe bedrijven en tech-startups en mensen die op zoek waren naar een coole plek om te eten. En dat is precies wat foodtrucks waren voor een vluchtig moment.
Lepel: We moeten ons afvragen, wat is je favoriete ding op het menu op dit moment?
Ben: Ik zou zeker zeggen dat een van mijn favorieten die we nu serveren - een van de twee gegrilde kazen die we hier serveren - gemaakt is met raclette, met bruine boter van Vadouvan en ingelegde pompoen. Het is een van onze meer opwindende, maar toch toegankelijke sandwiches.
